Galibi 24-3-7 en 25-3-7

Galibi 24-3-7 en 25-3-7


Ik weet..het is alweer 1,5 week geleden dat ik naar het eiland Galibi ben geweest. Waarschijnlijk hebben jullie de foto’s al gezien en is duidelijk dat Galibi te maken heeft met schildpadden. Het zijn prachtige beesten, die we gelukkig in grote getalen met droog weer hebben gezien. Helaas was het de rest van het weekend alleen maar regen. Ik vind dat altijd jammer omdat het zo’n andere sfeer geeft aan een trip.
Zaterdagochtend moesten we om 6.30uur al bij ’t Vat zijn. Met een kleine gezellige groep (25 man) vertrokken we onder leiding van Ruben met de bus naar Albina. De busreis duurde 4 uur maar we stopten regelmatig. Ik had aangegeven dat ik vegetariër was en daar is geweldig goed rekening mee gehouden. Op de heenweg stopten we in Commewijne en kreeg ik een broodje kaas/ ei. Bij Albina hebben we een rondje gelopen waarna we met 2 korjalen vertrokken richting Galibi. We hebben 3 uur gevaren, dat was langer dan ik had verwacht. Onderweg was het weer wisselend maar niet constant regen. Toen we aankwamen bij onze slaapplaats was het weer mooi en hebben we 2 uurtjes op het strand gelegen. We sliepen in een soort grote blokhut. Het was best luxe. We sliepen met vieren bij elkaar in stapelbedden en iedere slaapkamer had een eigen toilet. Er was een gezamenlijke ruimte met een grote tafel waar we aan aten en spelletjes deden als het regende. De groep was trouwens erg gezellig. Weinig bekenden verder van eerdere trips maar gezellig gepraat met iedereen. De late lunch bestond voor mij uit vermicellisoep met aardappel erin. Vreemde combinatie maar heel lekker. Het avondeten bestond uit spaghetti voor iedereen. Annemiek was van het uurtje zon in de boot gigantisch verbrand en was er echt ziek van. Dat was balen voor haar dat weekend. Ik had veel last van mijn bovenbenen die verbrand waren maar dat was nog te doen. Om 23.30uur gingen we met een gids op weg naar de schildpadden. Het voordeel was dat wij echt op het strand verbleven waar de schildpadden hun eieren leggen. Van anderen hadden we gehoord dat ze s’nachts nog met een korjaal naar het eiland afreisden. En wat was ik blij dat het toen droog was zeg! Daar liepen we dan op het donkere strand zonder zaklampen. Alleen de gids scheen af en toe met zijn zaklamp. Foto’s maken mocht maar zonder flits. Dat was geen probleem omdat de schildpadden helemaal in trance zijn als ze hun eieren leggen dus er geen last van hebben. We hoefden niet ver te lopen om de eerste schildpad te zijn. Wat een joekel van een beest! Vanaf de zee zie je de sporen. Met die flappen van poten gaan ze door het zand omhoog richting het gras. De sporen zie je goed en zo vind je de schildpadden gemakkelijk. We hebben 2 uur gelopen en om de paar meter zagen we weer een schildpad. Dat had ik niet verwacht en was echt gaaf. Het was bijzonder dat we de leather back hebben gezien. Deze dankt zijn naam aan zijn rug die van leer lijkt te zijn. De leather back was weer een stuk groter dan de andere schildpadden. Hij weegt in de 300 kg vertelde de gids. Verder zagen we nog schildpadden terug in de zee gaan, uit de zee komen, eieren leggen en een nest beroven. Dit laatste houdt in dat een schildpad precies op een andere nest is gaan zitten waardoor ze de eieren die daar onder het zand begraven lagen, kapot maakt. Toen konden we de eieren ( toch al kapot ) aanraken en ook de schildpad. Om 2 uur gingen we slapen in een bed dat nog lekkerder lag dan die hier thuis. Zondag na het ontbijt met regen de korjaal in gestapt en nog in het dorpje Galibi rond gelopen. We bezochten het dorpsschooltje dat 5 meter van de zee staat. Toen weer in de korjaal richting Albina. Ondanks de regenponcho was ik drijfnat want het stormde zo hard dat het water overal langs liep. Bij de bus snel omgekleed en toen konden we weer verder. De zondag had eigenlijk vrij weinig inhoud en bestond vooral uit reizen en regen. Om 18.00 uur waren we thuis en heb ik roti gehaald. De was doe ik morgen wel weer.