Het leven na vaders bezoek (2)

Ma. Prachtig weer trouwens afgelopen en komende week. Regentijd lijkt voorbij maar hoort eigenlijk tot augustus te duren. De broer en zus van Miek nemen een kijkje bij ons in het kinderhuis. Een drukke chaos vinden ze vooral. Morgen gaan ze weer naar huis, ze zijn maar een week gebleven. De kinderen krijgen een grote traktatie ( donatie ) bestaande uit ijs, chips, soft en een appel. Zo af en toe worden ze echt gigantisch verwend. Meestal zijn het trouwens Hindoestaanse mensen die een donatie geven. S’Avonds eet Lizette met ons mee omdat ze alleen thuis is.

Di. Ik wil s’ochtends op de fiets naar de stad maar mijn band blijkt plat. Gelukkig kan ik op de fiets van Miek want die gebruikt m niet vandaag. Ik ga internetten in de stad want daar kan ik foto’s op mijn site zetten. Bruine broodjes gekocht bij de bakker. Die zal ik wel gaan missen in Nederland trouwens. Bij het postkantoor gaat een brief naar Yvonne en alvast een verjaardagskaart naar mama op de post. Vanuit de stad fiets ik door naar stage. Nu krijg ik bij de huiswerkbegeleiding hulp van Floor. Dat scheelt want 21 kinderen met vragen helpen is niet makkelijk. Doordat de anderen thuis nog van alles moeten doen gaan we pas laat weg om te eten, tegen 21uur. Ik vind dat niet zo fijn maarja. Het plan was om naar Havana te gaan maar dat blijkt dinsdag gesloten..dan gaan we naar de Optimist. Daar hadden we al een keer gegeten met papa erbij. Heerlijk pasta’s hebben ze daar.

Wo 13 juni hebben Sarah en Floor hun eindpresentatie en eindgesprek op stage. Nu is hun stage helemaal afgerond. Sinds lange tijd fiets ik met Miek, of nou ja: achter Miek, naar stage. Ik heb gelukkig nog steeds geen dengue opgelopen trouwens. Daar waren de andere stagiaires zo ziek van. We hebben een vergadering met de stagiaires over de invulling van onze afscheidsdag. Die is volgende week vrijdag 22 juni. Er gaan dan 6 stagiaires weg van de 7. Leentje blijft nog een maand langer. Dat zal heftig zijn voor de kinderen. En voor ons ook wel hoor want we zijn zo gehecht geraakt aan ze. Onder rusttijd laat ik wat oudere meisjes bij mij in het huiswerklokaal lekker verven. Mooi om te zien hoe leuk ze het vinden. En fijn toch dat ik daar de spullen heb. Thuis ga ik gelijk douchen en koken. Sarah en Floor gaan eten bij de Waag om te vieren dat stage klaar is. Dus ik ben s’avonds alleen met Miek.

Do. Ik ga eind van de ochtend naar de stad. Jammer genoeg doet internet het even niet. Ik moet een uur volmaken want heb om 14u supervisie. Al slenterend kom ik Evelyn en Eline tegen bij een terrasje en praat met hun wat. Met Eline heb ik supervisie. De laatste bijeenkomst waarbij ik hoor dat het in ieder geval voldoende is afgerond. Dat zit er ook weer op. Vandaag heb ik even een mindere dag. Ik vind het avontuur wel lang genoeg geduurd hebben. Ik geniet nog steeds van alle leuke dingen maar het mag ook wel klaar zijn. Gelukkig gaat dat gevoel weer over en bekijk ik alles weer positief. Want wat gaat de tijd toch tegelijk weer supersnel! Voor ik het weet zit ik in het vliegtuig naar Nederland. S’Avonds gaan we indisch eten bij Mirosso. We bestellen voor ons vieren bami en nasi en kleine hapjes erbij. Daarna taxien we door naar Uptown. Dat is een salsacafe. Ik ben er nog nooit geweest en dat is echt schandalig. Ik was vaak gewoon zo moe van de hele dag. Het is inderdaad een gezellig cafe. Muziek waar je nog bij kan praten en een ruimte waar je kan zitten, barhangen en dansen. Perfecte combinatie. Floor vindt het niet zo leuk en gaat met Annemiek die moe is al snel weer naar huis. Ik blijf met Sarah, Rosa en andere bekenden en ben tegen 3u thuis.

Vr. Vandaag vroeg weer wakker. Omdat Mieks fiets met een lekke band op stage staat en we wat spullen mee willen nemen, gaan we met de taxi naar stage. Nog wat spulletjes die ik over heb, geef ik vandaag weg. We hebben thuis alleen nog staan wat we op onze afscheidsdag cadeau willen geven. Dan krijgt ieder kind van ons een klein cadeautje. Twee andere stagiaires zijn met een meisje uit hun klas vandaag naar de rechtbank. Zelfs dat doe je als stagiaire hier gewoon zelfstandig…apart als je er langer over nadenkt..Na 6 uur wachten horen ze daar dat het niet doorgaat vandaag. Pffff daar heb ik niets aan gemist dus.
Als ik s’middags tegen Ravesh en Varsha zeg dat ik volgende week wegga, zie ik de schrik op hun gezicht. Het is ze al eerder verteld maar dat zijn ze blijkbaar vergeten. Als je die gezichtjes ziet, dringt pas goed door dat het echt erg is om weg te gaan. Ik vind het fijn om weer naar huis te gaan in Nederland maar erg om van het kinderhuis weg te moeten.

Za. Veel alleen gedaan vandaag. Op mijn fietsje naar salsales. Geinternet en gewebcamd met ouders. Een shirtje gekocht en eind van de middag weer terug thuis. Floor en Sarah gaan s’avonds naar het casino. Daar vind ik niet veel aan dus blijf thuis. Ze winnen samen wel 50 euro, das toch leuk. Oe mijn Surinaamse stopwoord merk ik zelfs al nu tijdens het typen: TOCH!! Hahaaa dat moeten jullie mij straks maar weer afleren hoor.

Zo 17 juni is tot hangdag verklaard. Het hele huis is hangerig of verveelt zich. Het is geen zwemweer. Af en toe nu regen. We hangen voor de tv, achter de was en in de hangmat. Eind van de middag gaan we lunchen in de stad met z’n viertjes. Verder hangen we de rest van de dag uit.

Omdat Miek haar fiets nog kapot is, gaat ze maandagochtend met de bus naar stad en stage. Ik ga naar de kapper om puntjes te knippen. Door het klimaatverschil voelt mijn haar als stro, zo droog. De kapper is echt supergoedkoop, 4 euro voor puntjes knippen! Tegen het uitdrogen van je haar, zetten Surinamers haarvet in hun haar.
Sarah en Floor eten s’avonds bij Marloes en Miek en ik thuis.